رابطه کاربرد اصول مدیریت کیفیت فراگیر(tqm) و تعارض سازمانی (بین فردی) در اداره کل تربیت بدنی استان آذربایجان شرقی

چکیده: تحقیق حاضر با هدف مطالعه و بررسی رابطه کاربرد اصول مدیریت کیفیت فراگیر (tqm) بر تعارض سازمانی(بین فردی) در اداره کل تربیت بدنی استان آذربایجان شرقی می باشد. این پژوهش با روش توصیفی – پیمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری آن شامل کلیه کارکنان، مدیران و کارشناسان اداره های تربیت بدنی استان آذربایجان شرقی می باشد (138n= ) و نمونه آماری برابر با جامعه آماری است، با این تفاوت که به دلیل عدم برگشت چند پرسشنامه، تعداد نهایی نمونه برابر با 111= n می باشد. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه محقق ساخته اصول مدیریت کیفیت فراگیر حاوی ده مولفه (رهبری و مدیریت عالی سازمان، مشتری مداری، بهبود مستمر، آموزش و شناسایی کارکنان، مشارکت و درگیری کارکنان، برنامه ریزی راهبردی، استفاده از تجزیه و تحلیل اطلاعات، نظام پیشنهادها، توانمند سازی کارکنان و کار تیمی و ارزشیابی کارکنان) و پرسشنامه تعارض سازمانی (بین فردی) که روایی آنها با استفاده از نظرات جمعی از اساتید تایید شده و پایایی آنها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 94/0 و 95/0 بدست آمده است. داده های بدست آمده در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی با استفاده از آزمون های همبستگی، رگرسیون چند متغیره، آزمون میانگین، آزمون تحلیل واریانس و آزمون t با کمک نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین ویژگیهای دموگرافیک از قبیل رشته تحصیلی، نوع وضعیت استخدامی، سابقه خدمت، سن، وضعیت تأهل و تحصیلات با تعارض سازمانی (بین فردی) تفاوت معنی داری وجود دارد ولی بین جنسیت و تعارض سازمانی (بین فردی) تفاوت معنی داری مشاهده نشد. تمام اصول ده گانه مدیریت کیفیت فراگیر (رهبری و مدیریت عالی سازمان، مشتری مداری، بهبود مستمر، آموزش و شناسایی کارکنان، مشارکت و درگیری کارکنان، برنامه ریزی راهبردی، استفاده از تجزیه و تحلیل اطلاعات، نظام پیشنهادها، توانمندسازی کارکنان و کار تیمی و ارزشیابی کارکنان) با تعارض سازمانی (بین فردی) رابطه منفی (معکوس) و معناداری وجود دارد. مدل پژوهش پژوهش توانسته با استفاده از 10 متغیر مستقل، 52/0 درصد از واریانس متغیر وابسته را پیش بینی کند.